[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

...........................

ความหนาวเยือน เหมือนเย้ย แล้วเลยผ่าน
ดอกรักบาน ไม่มี หนีหลุดร่วง
ถึงคอยเช้า บ่ายค่ำ ช้ำแดดวง
ขาดคู่ควง แรมปี มีแต่ตรม

สงสัยว่า ตัวฉัน นั้นไร้คู่
จึงขออยู่ อ้างว้าง อย่างขื่นขม
แม้ชาตินี้ ไร้ชาย หมายพึงชม
จะขอก้ม ยอมรับ กับชะตา

ดวงชะตาไม่มีใครบอกได้แน่
บางคนแก่ยังมีคู่ดั่งปรารถนา
บางคนช้ำความรักถูกหักอุรา
รวยล้นฟ้ายังผิดหวังตั้งมากมาย

บางคนจนข้นแค้นแสนมีสุข
ไร้ความทุกข์รู้เพียงพอตามจุดหมาย
บางคนท้อเรื่องนิดเดียวผูกคอตาย
ช่างวุ่นวายเรื่องชีวิตคิดแล้วงง

หากยอมรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
อย่างงมึนเต้นตาม โลภ โกรธ หลง
มาหันหน้าพึ่งพระธรรมสำเร็จลง
ชีวิตคงสุขสันต์เกิดมั่นใจ

ความอยากได้ทำให้กายเราเหน็บหนาว
น้องยังสาวต้องยึดมั่นอย่าหวั่นไหว
บุญแค่ทำกรรมเคยสร้างแต่ปางใด
รักยิ่งใหญ่ คือรักแม่..แก้หนาวคลาย.

                    ริน ดอนบูรพา
                                             ๒๒ ต.ค. ๕๕