โอ้ชีวิต อนิจจัง สังขารเอ๋ย
ไม่นึกเลย เหมือนฝัน เช่นวันนี้
ต้องเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤดี
พ่อแม่มี ตรอมตรม ระทมใน
เคยชูคอ ล้อหลอก หยอกเย้าเล่น
ทำทะเล้น ยิ้มรื่น ชื่นสดใส
เคยดูหนัง ฟังเพลง ครื้นเครงใจ
เดินวิ่งไล่ ชวนขำ ออกกำลัง
หิวทุกมื้อ ถือช้อน ป้อนข้าวน้ำ
อ้าปากหม่ำ เนื้อผัก ตักตามหลัง
ทานอร่อย บ่อยถี่ ชมดีจัง
คอยระวัง นั่งยืน ลื่นล้มดิน
อาบหัวค่ำ น้ำเย็น เกรงเป็นหวัด
มือป้องปัด มดไต่ ยุงไรริ้น
เสียงหึ่งหึ่ง ผึ้งจ่อ แตนต่อบิน
ขับไกลสิ้น กางกั้น อันตราย
ลูกรักไม่ ไหวติง นอนทิ้งร่าง
ตัวกระด้าง ยาวลีบ ชีพสลาย
วิญญาณปราศ ขาดลับ ดับจากกาย
แต่พ่อตาย แม่ดิ้น สิ้นทั้งเป็น
ไหม้เนื้อหนัง อังคาร กองถ่านเถ้า
มิเหลือเจ้า ไร้รูป กอดจูบเห็น
ความเงียบเหงา เจ่าจุก ทุกเช้าเย็น
ไหลกระเซ็น สุดช้ำ คือน้ำตา
จากจุติ พิมาน สราญจิต
เทพนิมิต รโห ฐานโอ่อ่า
ได้เยี่ยมยล ดนตรี รำลีลา
ยามนิทรา สุขสม ภิรมย์ครัน
จะรอเฝ้า เจ้าผลิ ปฎิสนธิ์
พร่ำสวดมนต์ ภาวนา รักษามั่น
ละเว้นกรรม ทำดี ชั่วชีวัน
เพื่อคอยขวัญ การกลับ รับ "ข้าวตู"
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
