ลูกชาวนา เหมือนกัน ในวันก่อน
พ่อเคยสอน ปักดำ กำมัดกล้า
ทั้งปวดหลัง ปวดเมื่อย เหนื่อยกายา
ตั้งใจว่า มาเรียน เพียรใส่ใจ
เพราะรู้จริง ทำนา หน้าหมองคล้ำ
คลาดไถดำ แต่เช้า เราไม่ไหว
ตากแดดลม ฝนซ้ำ กระหน่ำไป
หลบไม่ได้ กลัวไม่เสร็จ เข็ดอกตรม
เดินย่ำน้ำ ขาพอง น่องเป็นแผล
เหลือบเหลียวแล แย่มาก หลากเรื่องขม
โดนเหลือบยุง กินเลือด เหือดระทม
ทั้งเงยก้ม หน้ามืด หืดขึ้นคอ
ต้องพึ่งฟ้า พึ่งฝน ทนปวดร้าว
ราคาข้าว กดต่ำ ช้ำจริงหนอ
ถูกกำหนด จากเขา เศร้าไม่พอ
น้ำตาคลอ จับเข่า ข้าวเปียกชื้น
เป็นกรรมเวร ชาวนา พารันทด
ถูกกำหนด ชะตา คราสะอื้น
มีแต่จน กับจน ทนกล้ำกลืน
จำใจฝืน ขายนา ท่าจะรวย