ทำหน้าที่ชายแดนแสนเปล่าเปลี่ยว
เฝ้าแลเหลียวแนวหลังกำลังหนุน
ส่งแรงใจเอื้อเฟื้อช่วยเจือจุน
ด้วยการุณอุ่นไอสู้ภัยพาล
อยู่เวรยามค่ำคืนจนดื่นดึก
เฝ้ารำลึกถึงรักดุจหักด่าน
รับจดหมายคนดีที่เจือจาน
เกรงรักรานแพ้เจ้าที่เมามัว
ส่งจดหมายหายไปไม่ตอบกลับ
เจ้าหายลับลืมเลือนดั่งเดือนหลัว
ห่วงแสนห่วงจอมขวัญใจสั่นรัว
หรือชายชั่วน่าชังเข้ารังแก
ตอบจม.พี่บ้างอย่าห่างหาย
เจ้าสบายมีสุขหรือทุกข์แน่
พี่แสนรักแสนห่วงเจ้าดวงแด
อย่าปล่อยให้รักแท้ต้องแพ้ทาง
รอพี่หน่อยน้องจ๋าอย่าลืมหลง
รักซื่อตรงฝากไว้ยามไกลห่าง
ได้เวลามาพักอย่ารักจาง
ขอน้องนางรอวันรับขวัญนวล
“ไพร พนาวัลย์”