หากผิดหวังพลั้งพลาด อาจจะบวช
หลบปร่าปวด อุราคราขื่นขม
เมื่อสิ้นหวัง ทางฝัน ให้ซานซม
ล้างระทม ถมถึง ต้องพึ่งธรรม
หากพี่ชล เผยนัย ให้รับรู้
อยากเคียงคู่ อยู่เรียง เพียงงามขำ
ให้ห่างผล หนาวเห็บ เจ็บระกำ
ลบรอยช้ำ ครั้งก่อน จะย้อนมา
หากพี่หมายในรักจักเกี่ยวข้อง
ทั้งสี่ห้องดวงใจ เฝ้าใฝ่หา
ไม่บวชแล้ว พี่เอย ขอเอ่ยลา
อยู่กับ ชลนา พาชื่นทรวง...
“สุนันยา”
ดีใจด้วย ที่เธอไม่ ไปบวชชี
เศร้าชีวี อะไรหนา น่าเป็นห่วง
จึงตัดรัก ตัดโลก โศกทั้งปวง
เข้าหาห้วง พระธรรม ชีนำทาง
กลับมายึด ฉันเป็น เช่นสรณะ
เพื่อลดละ โศกเศร้า ให้เบาสร่าง
เป็นที่พึง สุดท้าย ก่อนวายวาง
ในระว่าง ห้วงฝัน อันแสนไกล
ตัวพี่นี้ มีน้อง ปองใจรัก
จะฟูมฟัก รักน้อง ไม่ปองไหน
จะคอยเฝ้า ถามท้วง ด้วยห่วงใย
ในดวงใจ มีเพียงน้อง คล้องสัมพันธ์
ชลนา ทิชากร
เศร้าชีวี อะไรหนา น่าเป็นห่วง
จึงตัดรัก ตัดโลก โศกทั้งปวง
เข้าหาห้วง พระธรรม ชีนำทาง
กลับมายึด ฉันเป็น เช่นสรณะ
เพื่อลดละ โศกเศร้า ให้เบาสร่าง
เป็นที่พึง สุดท้าย ก่อนวายวาง
ในระว่าง ห้วงฝัน อันแสนไกล
ตัวพี่นี้ มีน้อง ปองใจรัก
จะฟูมฟัก รักน้อง ไม่ปองไหน
จะคอยเฝ้า ถามท้วง ด้วยห่วงใย
ในดวงใจ มีเพียงน้อง คล้องสัมพันธ์
ชลนา ทิชากร