อย่าเพิ่งบวช เลยชี หนีความรัก
ฉันอกหัก คนรักลา หายหน้าหนี
เธอหมายมุ้ง นุ่งผ้าขาว ร้าวชีวี
ส่วนฉันนี้ จะนุ่งเหลือง เปลื้องหัวใจ
อย่าเพิ่งบวช เลยชี นะที่รัก
พึงตระหนัก ทุกวัน ฉันหวั่นไหว
เธอจะต้อง แรมร้าง ห่างแสนไกล
นานแค่ไหน ใจใฝ่ฝัน สุนันยา
อย่าเพิงบวช เลยชี ที่คิดถึง
ยังซาบซึ้ง ตรึงใจอาลัยหา
ห่างเพียงวัน ฉันยัง นั่งเหว่ว้า
ขืนหายหน้า ไปนาน พานอกตรม
ชลนา ทิชากร
หากผิดหวังพลั้งพลาด อาจจะบวช
หลบปร่าปวด อุราคราขื่นขม
เมื่อสิ้นหวัง ทางฝัน ให้ซานซม
ล้างระทม ถมถึง ต้องพึ่งธรรม
หากพี่ชล เผยนัย ให้รับรู้
อยากเคียงคู่ อยู่เรียง เพียงงามขำ
ให้ห่างผล หนาวเหน็บ เจ็บระกำ
ลบรอยช้ำ ครั้งก่อน จะย้อนมา
หากพี่หมายในรักจักเกี่ยวข้อง
ทั้งสี่ห้องดวงใจ เฝ้าใฝ่หา
ไม่บวชแล้ว พี่เอย ขอเอ่ยลา
อยู่กับ ชลนา พาชื่นทรวง...
“สุนันยา”
ฉันอกหัก คนรักลา หายหน้าหนี
เธอหมายมุ้ง นุ่งผ้าขาว ร้าวชีวี
ส่วนฉันนี้ จะนุ่งเหลือง เปลื้องหัวใจ
อย่าเพิ่งบวช เลยชี นะที่รัก
พึงตระหนัก ทุกวัน ฉันหวั่นไหว
เธอจะต้อง แรมร้าง ห่างแสนไกล
นานแค่ไหน ใจใฝ่ฝัน สุนันยา
อย่าเพิงบวช เลยชี ที่คิดถึง
ยังซาบซึ้ง ตรึงใจอาลัยหา
ห่างเพียงวัน ฉันยัง นั่งเหว่ว้า
ขืนหายหน้า ไปนาน พานอกตรม
ชลนา ทิชากร
หากผิดหวังพลั้งพลาด อาจจะบวช
หลบปร่าปวด อุราคราขื่นขม
เมื่อสิ้นหวัง ทางฝัน ให้ซานซม
ล้างระทม ถมถึง ต้องพึ่งธรรม
หากพี่ชล เผยนัย ให้รับรู้
อยากเคียงคู่ อยู่เรียง เพียงงามขำ
ให้ห่างผล หนาวเหน็บ เจ็บระกำ
ลบรอยช้ำ ครั้งก่อน จะย้อนมา
หากพี่หมายในรักจักเกี่ยวข้อง
ทั้งสี่ห้องดวงใจ เฝ้าใฝ่หา
ไม่บวชแล้ว พี่เอย ขอเอ่ยลา
อยู่กับ ชลนา พาชื่นทรวง...
“สุนันยา”