... ขอบคุณแรงบันดาลใจ จากกลอนกลับบ้านนา ของพี่อริย์ค่ะ...
ทางสายยาวทอดขนานกับธารใส
หมู่มวลไม้แลชะอุ่มเป็นพุ่มเขียว
หลายสะพานขึ้นขึ้น..ลงลง จนงงเชียว
ทางลดเลี้ยวมากมายตาลายจัง
เป็นท้องร่อง..คลอง..คู ดูร่มรื่น
เงาไผ่ยืนทอดระเนน..น่าเอนหลัง
นกดุเหว่ากกไข่อยู่ในรัง
เจ้ากาฮังมาจากไหน..ไยหลงคอน
หัวตะโหงกสุมวางข้างต้นเสา
เตรียมใส่เตากวนน้ำตาลสีหวานอ่อน
สาวคนงามเตรียมระวังตั้งกระชอน
เตาร้อนร้อน..เหงื่อหยดรดผิวนวล
พี่มุ่งสู่บ้านนา..ประสาพี่
ส่วนน้องนี้ครุ่นคะนึงถึงบ้านสวน
จากไปนานแสนนาน..จนมานครวญ
คิดทบทวนแสนเหงา..สาวสวนตาล
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
