หนักไหม
ฝืนกางร่มเอาไว้เผื่อฝนตก
น้ำหนักร่มเพิ่มตามเวลายก
ตื่นตระหนกรู้ตัวปวดทั่วกาย
ยอมเปียกเพื่อรู้รสน้ำฝนบ้าง
อาจช่วยล้างเค็มเหงื่อเจือเส้นสาย
ถ้าเธอมัวกังวลจะไม่สบาย
โรคประสาทกินตายก็คล้ายกัน
ลองนอนนอกเวลานอนเป็นไรเล่า
ทางเส้นเก่ามีอะไรให้ใฝ่ฝัน
เดินตามคนตามคำประจำวัน
ถนนสายนอกนั้นคงรกร้าง
ถ้ามัวแต่ร้องไห้ดอกไม้ร่วง
แล้วผลพวงห้อยไกวนั่นใครสร้าง
หุบร่มชมฟ้าใสใบเมฆบาง
ให้ยิ้มกว้างกว่าเก่า...เข้าท่านะ
บางทีอยากหุบร่ม ให้ลมผ่าน
กลัวแรงลมเกินต้าน สะเปะสะปะ
เลยทนแบกร่มไปไม่ลดละ
หนักก็จะกางไว้ ไม่ปล่อยวาง
ร่มจึงเก่า ลงทุกวัน เพราะปัญหา
ถาโถมมา รับเอาเฉย ไม่เคยว่าง
แค่ หุบร่ม อาจจะเห็นอีกเส้นทาง
ที่สว่าง สดใส ให้เราเดิน
กลัวแรงลมเกินต้าน สะเปะสะปะ
เลยทนแบกร่มไปไม่ลดละ
หนักก็จะกางไว้ ไม่ปล่อยวาง
ร่มจึงเก่า ลงทุกวัน เพราะปัญหา
ถาโถมมา รับเอาเฉย ไม่เคยว่าง
แค่ หุบร่ม อาจจะเห็นอีกเส้นทาง
ที่สว่าง สดใส ให้เราเดิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
