ฯลฯ
ต้องอดทนปนปรับรับผนึก
ต้องตรองตรึกฮึกเหิมเติมสมาน
ต้องอาทรห่วงหามาเนิ่นนาน
ต้องมากหวานสานสู่ไม่รู้คลาย
ปรารถนาร่วมกันฝันปันแบ่ง
ปรารถนาตบแต่งแห่งเป้าหมาย
ปรารถนาสุขสมภิรมย์กาย
ปรารถนาสุดท้าย..ได้รักกัน.
"บ้านริมโขง"
๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕
ส่วนสำนึก ตรึกห้วง ดวงใจรู้
ที่เป็นอยู่ ให้เห็น ใช่เป็นฝัน
คือความจริงสิ่งหมาย สายสัมพันธ์
หล่อหลอมรัก ให้กัน อย่าปันใจ
สื่อสมานสารส่ง ไว้ตรงจิต
เป็นความคิด ติดตรึง เพียงหนึ่งให้
มิใช่คำ พร่ำเผย แล้วเลยไกล
ความห่วงใย ใส่เสริม เพื่อเติมรัก
มีอารมณ์ ร่วมร้อย คอยเสนอ
มอบฉันเธอ เคียงขวัญ มั่นประจักษ์
เช่นพลัง แรงใจ สายใยภักดิ์
ดั่งข้อเกลียว สลัก รักเนิ่นนาน
ปรารถนา พาชื่น ไร้ขื่นขม
ปรารถนา สุขสม พรมพริ้วหวาน
ปรารถนา ร่วมเรียง แนบเคียงมาน
ปรารถนา ชั่วกาล อย่ารานรอน
คือ สิ่งควร ล้วนเห็น ให้เป็นหลัก
คือ ตระหนัก ภักดี มิถ่ายถอน
คือ เจือจุน หนุนเกื้อ เอื้ออาทร
คือ อาวรณ์ ห่วงหา ไม่ลาเลือน
รัก ที่มอบ ตอบแทน คงแสนอุ่น
รัก ละมุน กรุ่นไอ หาใดเหมือน
รัก ดุจดั่ง นภา คราคู่เดือน
รัก คอยเยือน เสมือนเงา เราคู่กัน....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
