...............................
รักชาตินี้พี่พ่ายแพ้แน่นอนนัก
เฝ้าฟูมฟักรักสลายสุดแก้ไข
แต่รักชาติมิยอมแพ้แก่ผู้ใด
พลีกายใจ..รักมุ่งมั่น..นิรันดร.
ริน ดอนบูรพา
๑๘ ต.ค. ๕๕
เลือดแดงเข้ม เต็มร้อย คอยรับใช้
ผู้ชายไทย ใจจริง สู่สิงขร
หมดสนุก สุขละ จากอมร
ห่วงบังอร เหลือเกิน วันเดินทาง
เฝ้าหงุดหงิด ติดต่อ ท่ารอสาย
ข่าวขาดหาย เจ็บไข้ หรือไม่ว่าง
ง่วนทำมา ค้ารับ นับสตางค์
รักอาจจาง พบหล่อ จ้อถูกใจ
ทนกล้ำกลืน ฝืนกิน ดิ้นกระสับ
ล้มนอนหลับ พับตา หาลงไม่
เงยผงะ ตระหนก เสียงนกไพร
ยิ่งพาให้ ตรอมตรม ซึมซมเซา
ก้าวย่างยาตร ลาดตระเวน จำเป็นนัก
มือล้วงควัก ยกจูบ รูปของเจ้า
เดินบุกน้ำ ย่ำโคลน ฝนสั่นเทา
ถึงรุ่งเช้า ฟ้าแดง แสงส่องตา
พอดาวเคลื่อน เดือนคล้อย ลอยล่วงลับ
เหงาจุกจับ กลางมาน สะท้านป่า
น้ำค้่างพรม ลมโชย โบกโบยมา
คนึงหา คราใด ให้ร้าวราน
สามสิบวัน ผันพ้น ไร้สนส่อ
จะไม่ขอ ทบทวน หวนกลับบ้าน
จะปลูกถั่ว คั่วผำ ทำทุกงาน
เก็บผักหวาน คู่คน สาวบนดอย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
