จะร้อยคำ เป็นกลอน อักษรส่ง
เจตน์จำนงค์ ให้ลง ตรงตักเขา
จะได้เห็น เปิดอ่าน คำหวานเรา
คิดถึงเจ้า อยู่หนา อุราครวญ
ปานฉะนี้ น้องเจ้า มีเขาแล้ว
ลืมดอกแก้ว ข้างบ้าน บานขาวล้วน
ส่งกลิ่นหอม ไร้ค่า มาชี้ชวน
จึงไม่หวน เก็บจำ ทำให้โรย
ฝากคำร้อย ถ้อยถัก ลงพักไว้
ให้หัวใจ ที่ช้ำ ดำร้องโหย
อยู่กับที่ อย่าหนี ลี้ลมโชย
ดอกแก้วขาว บานโรย โดยลมลวง
เจตน์จำนงค์ ให้ลง ตรงตักเขา
จะได้เห็น เปิดอ่าน คำหวานเรา
คิดถึงเจ้า อยู่หนา อุราครวญ
ปานฉะนี้ น้องเจ้า มีเขาแล้ว
ลืมดอกแก้ว ข้างบ้าน บานขาวล้วน
ส่งกลิ่นหอม ไร้ค่า มาชี้ชวน
จึงไม่หวน เก็บจำ ทำให้โรย
ฝากคำร้อย ถ้อยถัก ลงพักไว้
ให้หัวใจ ที่ช้ำ ดำร้องโหย
อยู่กับที่ อย่าหนี ลี้ลมโชย
ดอกแก้วขาว บานโรย โดยลมลวง