ถ้าโลกนี้ไม่มีความรัก
แล้วจันทร์จักแจ่มสกาวหรือเปล่าหนอ
หรือพรุ่งพร่าอาทิตย์ปลิดแสงทอ
ธารเอื่อยล้อโลกเล่นเป็นสีดำ
แล้วเมื่อวานก็วัน อีกวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งสู้คอยแต่เพียงค่ำ
ลมหายใจใครจ้องให้ต้องจำ
หยิบว่างเปล่าปรักปรำ เป็นตำนาน
ทะเลยังฝังแสงมรกต
หรือแห้งหมดหมาดหายผากทรายสาร
โขดเขาซูบสูบแล้งแบ่งกันดาร
ชอุ่มพลันอันตรธารจากก้านไพร
มะรืนเล่ายังมีหรือชีวิต
ที่แบนบิดบางเช่นเจียดเส้นไหม
ไม่รู้โลกขาดรักจักเป็นไร
แต่ขาดใจไร้วิญญาณ์แต่ครานั้น ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๑๘ ตุล ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
