มือขวาเอ๋ยอยู่ที่ไหนให้มีสุข
อย่ามีทุกข์ร้อนรนเป็นคนเด่น
ลุงอยู่นี่มาโดน*ไม่โงนเงน
ทุกกฏเกณฑ์ทำได้ไม่ออนซอน
เพราะเข้ามาบ้านกลอนเพื่อผ่อน,พัก
เจองานหนักเหนื่อยใจได้ออดอ้อน
มีลูกหลานมากมายในบ้านกลอน
จึงไม่ร้อนไม่รนคนกันเอง
ให้ข้อคิดนิดหนึ่งอย่าพึ่งโกรธ
อย่าไปโทษสิ่งใด,อย่าไปเพ่ง
อยู่ที่ตัวของเราเข้าครื้นเครง
อยากบรรเลงเพลงใดทำไปเลย
อุทยานแห่งนี้มีหลากหลาย
ล้วนมากมายสีสันอันเปิดเผย
มิใช่ยอดกวีที่คุ้นเคย
มิเอื้อนเอ่ยดีกว่ามาท้วงติง
อยากจะวาดลวดลายทำไปโลด
อยากจะโดดจะเต้น,อยากเผ่น,วิ่ง
เอาความรู้เจือจานจากใจจริง
นั่นคือสิ่งที่กวียินดีทำ
เราจากกันวันนี้มีวันหน้า
ให้ถือว่าทางผ่านในการย่ำ-
ประสบการณ์งามงดน่าจดจำ
แม้ถ้อยคำผิดใดอภัยกัน เทอญฯ
ลุงไพร
โดน*= นาน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
