Re: กำลังเราเหลือน้อย..(จึงต้องอภัย)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 09:22:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กำลังเราเหลือน้อย  (อ่าน 8604 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 17 ตุลาคม 2012, 10:35:AM »


มีอะไร กันหนอ ขอได้ไหม
การอภัย เป็นสุข ลืมทุกข์เข็ญ
อยู่ในช่วง กินเจ เท่หากเว้น
ขุ่นเคืองเป็น เรื่องเล็ก เด็กทำกัน

อย่าได้ข้อง เคืองขัด อัดอั้นจิต
ต่างความคิด ต่างมุม ไยกลุ้มนั่น
ทุกคนล้วน เคยผิด คิดเอื้อพลัน
ขืนห้ำหั่น เจ็บทั้งคู่ ผู้ใหญ่แล้ว

มิได้มา สั่งสอน กลอนบทนี้
เขียนมาจาก ฤดี ที่ใสแจ๋ว
พี่มือขวา น้องนับถือ สื่อเป็นแนว
ยุติเถิด ประเสริฐแวว แล้วจับมือ

พี่ริมโขง น้องก็รัก ประจักษ์มั่น
อยากจะให้ เคลียร์กัน พันนับถือ
เป็นพี่ชาย แสนดี ที่ฝึกปรือ
ล่ำลือชื่อ กานท์กลอน วอนขอร้อง

ส่วนน้องแซม คนสวย สำรวยเลิศ
ใจประเสริฐ ดีแล้ว ไร้แววหมอง
รู้อภัย ให้กัน หมั่นปองดอง
ชื่นชมน้อง จริงแท้ แน่กว่าใคร

แล้วพี่ชาย ทั้งสอง ขอร้องนะ
จับมือซะ อย่าโกรธ ยกโทษให้
เลิกต่อกัน วันวาน ให้ผ่านไป
อยู่ร่วมบ้าน กลอนไทย ให้สำราญ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไพร พนาวัลย์, พยัญเสมอ, บ้านริมโขง, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, yaguza, อริญชย์, รัตนาวดี, ชลนา ทิชากร

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17 ตุลาคม 2012, 03:53:PM โดย panthong.kh » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s