ถึงร้อยรส บุปผา กลางป่าสวย
กลิ่นระทวย ยามดม ชมชื่นไหม
ฤๅจะเท่า เทียมกลิ่น นารีไทย
ทั้งน้ำใจ ดีเยี่ยม เปี่ยมเมตตา
ล้วนกลิ่นสี ลีลา มาประดับ
ภมรกลับ หลับไหล ในไพรหนา
อีกมดแดง แฝงแอบ แนบชิดมา
ดอมดมซ่าส์ ซึ้งทรวง พวงพะยอม
อันเปรียบอื่น หมื่นแสน แทนมิได้
ล้วนยิ่งใหญ่ ใจหญิง อิงความหอม
ทั้งภู่ผึ้ง บินวน รอบดมดอม
กลิ่นรสพร้อม ตายได้ หากชายเมา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
