....นึกว่าผี.....
ท่ามราตรี ที่มิมี ใครเคียงข้าง
ทนอยู่อย่าง คนอ้างว้าง กับความเหงา
เงียบสงัด แม้ลมพัด เพียงแผ่วเบา
ดังกระเซ้า เพื่อแหย่เย้า โอ้ลมลวง
เหมือนเสียงใคร เอ่ยใกล้ใกล้ กระซิบทัก
พาชะงัก ตกใจนัก อย่างใหญ่หลวง
ขวัญผวา สอดส่ายตา มองรูกลวง
พร้อมด้วยดวง-ใจทั้งทรวง ระทึกรัว
ขนหัวพอง หวาดสยอง ดวงใจหวั่น
ระทึกขวัญ กับเสียงนั้น มองไปทั่ว
นึกว่าผี เล่นแบบนี้ ช่างน่ากลัว
แท้ริมรั้ว ผ้าเยี้ยยั้ว ลมกระพือ
คุณไสย
๑๗.๑๐.๒๕๕๕.๐๐๒๘