ได้ยินคำ แม่หน้าหัก สำลักปุ๊ด
แทบจะมุด หน้าหนี กลัวผีปอบ
เพราะเรอ-ทัก ชักมา มันน่าก๊อป
จนร้องอ๊อบ ผีหัวโกร๋น จะโดนเจี๊ยะ
นอนไม่หลับ นับนิ้ว ยักคิ้ววาด
วางกลอนพาด ต่อไป ไล่ตามเดี่ยะ
ถ้าไม่เขียน จะว่า มาเกี๊ยะเซี้ยะ
จึงลากเกี๊ยะ เดินตาม ด้วยความคึก
“ไพร พนาวับย์”