ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com
กางเขนดง
กางเขนดงยังอยู่เคียงคู่ป่า
ด้วยศรัทธาพงไพรมิไหวหวั่น
ดื่มน้ำห้วยสายสินธุ์ถิ่นอรัญ
บินตามฝันวิหงค์ทะนงตน
ครวญเสียงเพลงหวานหวิวเกาะทิวไผ่
ด้วยสุขใจสมปองหรือหมองหม่น
ดูเยียบเย็นเหมือนดั่งมีกังวล
หรือเหตุผลเพียงใดก็ไม่มี
เกรงเด็กทุ่งยิงร่างเจ้ากางเขน
ยามเดินเล่นครึกครื้นตามพื้นที่
เพียงอยากให้คนลือฝีมือดี
เจ้าคงหนีหินได้ว่องไวพอ!ฯ
อริญชย์
๑๖/๑๐/๒๕๕๕
เจ้าเจื้อยแจ้วแว่วหวานกังวานใส
คอยขับขานพงไพรให้หลับต่อ
ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวปลิวเคลียคลอ
ทิวไผ่ล้อเล่นลมสมดั่งใจ
หากไม่มีกางเขนดงเราคงเศร้า
ไม่มีเสียงคลอเคล้าที่เราใฝ่
วอนเด็กทุ่งอย่ามุ่งพรากเจ้าจากไป
ให้เจ้าอยู่กล่อมพงไพรไปแสนนาน