กำลังเราเหลือน้อย
ถูกกระหน่ำ ให้ชอกช้ำ จากหลายด้าน
เกินต้านทาน ฝ่าสังขาร จะยืนไหว
สู้ดิ้นรน กระเสือกกระสน คืบคลานไป
แม้ว่าใจ จะรู้ได้ ภัยมากมี
อยากหยุดยั้ง เติมพลัง อันอ่อนล้า
ซึ่งเกินกว่า จะฟันฝ่า อยากปลีกหนี
แต่จุดหมาย ที่สุดท้าย ยังคงมี
แม้ชีวี จะต้องพลี ไม่ลดลา
ภาพเลือนลาง ดูหนทาง จะมืดหม่น
เกิดเป็นคน ต้องสู้ทน เพื่อภายหน้า
แม้ต้องช้ำ ถูกตีซ้ำ มินำพา
แสนเหนื่อยล้า แต่ว่าข้า ต้องไม่ยอม
คุณไสย
๑๕.๑๐.๒๕๕๕.๒๒.๔๙ น
ถูกกระหน่ำ ให้ชอกช้ำ จากหลายด้าน
เกินต้านทาน ฝ่าสังขาร จะยืนไหว
สู้ดิ้นรน กระเสือกกระสน คืบคลานไป
แม้ว่าใจ จะรู้ได้ ภัยมากมี
อยากหยุดยั้ง เติมพลัง อันอ่อนล้า
ซึ่งเกินกว่า จะฟันฝ่า อยากปลีกหนี
แต่จุดหมาย ที่สุดท้าย ยังคงมี
แม้ชีวี จะต้องพลี ไม่ลดลา
ภาพเลือนลาง ดูหนทาง จะมืดหม่น
เกิดเป็นคน ต้องสู้ทน เพื่อภายหน้า
แม้ต้องช้ำ ถูกตีซ้ำ มินำพา
แสนเหนื่อยล้า แต่ว่าข้า ต้องไม่ยอม
คุณไสย
๑๕.๑๐.๒๕๕๕.๒๒.๔๙ น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
