เป็นแสงจันทร์อำไพส่องใจพี่
เป็นแพรไหมเนื้อดีหุ้มเขนย
เป็นบุปผามาลัยให้พี่เชย
เป็นถ้อยเอ่ยหวามหวานขับกานท์รัก
เป็นแรงใจให้กันยามขวัญหม่น
เป็นต้นหนยามดาวใจพี่หายหัก
เป็นสายลมกล่อมวอนให้นอนพัก
เป็นเกลียวถักสัมพันธ์ให้ฝันดี
เป็นคนไกลแอบดูอยู่ห่างห่าง
เป็นคนอยู่ปลายทางข้างใจพี่
เป็นประทีปแห่งทะเลเห่นที
เป็นโคมไฟแห่งราตรี..นามประภาคาร
♥ ประภาคาร ♥
อันไมตรี คลี่ส่อง ที่น้องมอบ
พี่ขอตอบ นอบรับ สดับขาน
เป็นน้ำใจ ไกลโยชน์ มาโปรดมาน
แต่แสนหวาน ซ่านซึ้ง จนถึงทรวง
ประภาคาร บานแสง สาดแยงส่อง
ดั่งละออง ผ่องม่าน วิมานสรวง
แม้นตะวัน จันทร์แข่ง แสงทั้งปวง
มิโชติช่วง บ่วงเย้า เทียบเจ้าโปรย
จะเก็บแสง แห่งเจ้า มาเฝ้ากอด
บรรจงพรอด สอดใจ ให้หยุดโหย
คงชื่นฉ่ำ ล้ำกลิ่น ระรินโรย
ดั่งอัปสร อ้อนโชย กอดโบยบิน