เจองานเข้า อย่างจัง ต้องมานั่ง ดั่งแข็งแกร่ง
เหนื่อยหน่าย คล้ายหมดแรง มองเห็นแสง ตะวันทอ(๔๖๘)
ลิบลิบ ตรงยอดตึก ในเริ่มนึก สะอึกหนอ
ทำไป ใจยิ่งท้อ อยากหัวร่อ ต่ออีกที(๔๖๙)
แปดโมง ลงมือปั่น ยังไม่ทัน หวั่นจริงนี่
คลายเคลียด หน่อยคงดี แอบมาที่ บ้านกลอนไทย(๔๗๐)
ข้าวปลา ยังไม่กิน รีบเสียสิ้น ถวิลไหว
ตั้งหน้า ว่ากันไป ผิดหรือไม่ ใคร่ตรวจทาน(๔๗๑)
ความสุข เพียงเล็กน้อย แอบค่อยค่อย อ่อยรสหวาน
มีจิต ชิดชื่นบาน แต่งกลอนกานท์ พานสุขใจ(๔๗๒)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
