.jpg)
เมื่อมีรัก มักหวั่นไหว ไม่เชื่อมั่น
เมื่อมีรัก มักรำพัน ฝันห่วงหา
เมื่อมีรัก ปักใจปอง ครองอุรา
เมื่อมีรัก มักนำพา มาชื่นทรวง
เมื่อไม่ได้ อย่างที่เห็น เป็นต้องบ่น
เกินจะทน ก่นกำสรวล ป่วนถึงสรวง
เฝ้ารำพัน ด้วยอัดอั้น บั่นแดดวง
ขาดคนควง บ่วงรักคลาย แล้วหน่ายกัน
คนทั่วไป ใครมีรัก ยิ่งรักเพิ่ม
รักคอยเติม เสริมรักให้ ไม่แปรผัน
แต่ว่ารัก ของกวี ที่รำพัน
ความรักนั้น ว่ายิ่งรัก..ยิ่งหนักใจ
เหมือนรักนั้น ปันแต่ทุกข์ สุขหดหาย
รักมากมาย รักมากล้น คนหวั่นไหว
รักฝากทุกข์ สุขหลุดมือ หรืออย่างไร
รักของใคร ให้ทุกข์ถม สมควรวาง
เมื่อมีรัก มักรำพัน ฝันห่วงหา
เมื่อมีรัก ปักใจปอง ครองอุรา
เมื่อมีรัก มักนำพา มาชื่นทรวง
เมื่อไม่ได้ อย่างที่เห็น เป็นต้องบ่น
เกินจะทน ก่นกำสรวล ป่วนถึงสรวง
เฝ้ารำพัน ด้วยอัดอั้น บั่นแดดวง
ขาดคนควง บ่วงรักคลาย แล้วหน่ายกัน
คนทั่วไป ใครมีรัก ยิ่งรักเพิ่ม
รักคอยเติม เสริมรักให้ ไม่แปรผัน
แต่ว่ารัก ของกวี ที่รำพัน
ความรักนั้น ว่ายิ่งรัก..ยิ่งหนักใจ
เหมือนรักนั้น ปันแต่ทุกข์ สุขหดหาย
รักมากมาย รักมากล้น คนหวั่นไหว
รักฝากทุกข์ สุขหลุดมือ หรืออย่างไร
รักของใคร ให้ทุกข์ถม สมควรวาง
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
