แม้ห่างเหิน เดินไป ให้ห่วงหวง
ยามเดินควง ง่วงเหงา เฝ้าเดินหา
ยามคิดถึง จึงจาก มากมองมา
ยามหลับตา กล้าเกิน เพลินมองเมียง
รักเหลือล้น บ่นใบ้ แทบใจกลับ
ทนใจยับ ยู่ยี้ มีทางเลี่ยง
หมดหนทาง ว่างเว้น เช่นลำเลียง
ส่งสำเนียง เพียงแผ่ว แว่ววับวาม
อย่าไปเผลอ พรอดพร่ำ จำไว้ด้วย
ถึงคราวซวย ม้วยมร ตอนตีสาม
ใครไม่มอง ร้องเรียก เพรียกหายาม
โถนงราม ยามสลบ จบเลยใจ
พันทอง
แอบดูใครเขาออนตอนตีสาม
รอคนงามพันทอง..น้องรู้ไต๋
มีหนุ่มหนึ่งแอบหลบจุดคบไฟ
ดึกแค่ไหนเขารอ..ไม่ท้อเลย
เขาคงแอบดูพี่พันหลับฝันหวาน
แหม!! เมื่อวานเขาแสร้ง..แกล้งทำเฉย
พอน้องทักเขาเมิน..ทำเดินเลย
พิโธ่เอ๋ย..น้องไม่ใช่ขวัญใจนะ
ชักจะน้อยใจแล้ว..กินแห้วอีก
ฟ้าอีกซีกรันทดอดพบปะ
เราเป็นแค่คนไกล..ไม่ชนะ
“รักนะคะ” ของเรา เขาไม่แล
แซม