ขอขอบคุณ ด้วยแหละ ที่แนะให้
เพื่อจะได้คลายช้ำ คืนย้ำหวน
ของบุญทาน หวานคาว พราวอุ่นอวล
ที่ชี้ชวนนวลนำ เพื่อทำบุญ
ห้ามใช้ผลระกำ เพราะช้ำหนัก
ไม่มีรัก พร่างพรม ชมเกื้อหนุน
จะระกำช้ำชอก จนยอกพรุน
สิ้นละมุน กรุ่นรัก สลักใจ
เปลี่ยนจากแห้ว แล้วหมาย กลายสมหวัง
ที่ภินท์พัง ครั้งก่อน ย้อนสดใส
จะทำตาม คำชี้ ทุกทีไป
เพื่อห่างไกล ความเศร้า เหมือนเงาคลุม..
“สุนันยา”