ฝากส่งใจไกลมอบเพื่อปลอบขวัญ
เมื่อคราครันพลันเศร้าจิตเหงาหงอย
ประดุจแขนแม้นมอบเพื่อปลอบกลอย
ยามเศร้าสร้อยน้อยใจเพราะไกลเชย
โอ้ขวัญนวลด่วนจรไปนอนไหน
ปล่อยทรามวัยให้เศร้าหรือเจ้าเอ๋ย
อย่าทิ้งไปไกลลับรีบกลับเลย
เคียงเขนยเอยขวัญฉันขอวอน
รู้ทั้งรู้อยู่เดียวไม่เหลียวหา
ปล่อยเหว่ว้าอาลัยฤทัยถอน
ยิ่งขาดขวัญหวั่นไหวเหมือนใจรอน
ทุกคืนนอนหมอนฉ่ำด้วยน้ำตา
มาเคียงข้างอย่างเคยเหมือนเชยชื่น
ให้ใจรื่นขื่นระงับดับโหยหา
ขอร้องขวัญนั้นอยู่คู่นิทรา
กล่อมวิญญาณ์พาน้องหยุดหมองตรม...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
