ส่งใจแทนแม้นดาวที่พราวใส
ต่างเนตรนัยน์ให้น้องเมื่อร้องหา
จะดูแลแขไขยามไกลตา
เหมือนพี่ยามาอยู่เป็นคู่ชม
ดาวกระพริบลิบฟ้าแก้วตาเห็น
เสมือนเป็นเช่นพี่นี้เคียงสม
ยิ้มหยอกนวลชวนชื่นให้รื่นรมย์
คลายระทมตรมอุราเศร้าจาบัลย์
ใช่เพียงน้องหมองหมางเมื่อร้างจาก
พี่ก็ยากมากวิโยคหยุดโศกศัลย์
คะนึงแลแต่ฟ้าทุกคราครัน
หวังใจมั่นฝันพบประสบกัน
เลิกอาวรณ์ผ่อนคลายสายตาหลับ
แล้วสดับรับเพลงบรรเลงฝัน
ผ่านพระพายชายชื่นรื่นรำพัน
กล่อมแจ่มจันทร์นั้นแทนแม้นพี่โลม...
" บูรพ์ "