ไร้ที่ว่างวางคำตอบย้ำกลับ
ทุกสิ่งสรรพถูกเขียนเวียนเสนอ
มีแต่คำกล่าวถ้อยเรียงร้อยเจอ
มากจริงเออ..เพ้อฝากจากปากนาง
เหมือนกลิ่นหอมมาลีที่ลอยฟุ้ง
เมื่อคละคลุ้งทั่วไปไม่เห็นต่าง
ใครก็ได้สูดดมภิรมย์วาง
มากคนอ้างต่างสิ้นกลิ่นมาลี
เธอโปรยหว่านเสน่หาข้ามฟ้าฟาก
สู่หลายหลากมากผู้คู่ฉวี
ฟ้าที่เธออยู่นั้นอั้นแล้วซี
จึงฝากรักอีกที...ซีกที่ยัง
เสียงอึงอลหลากล้นคนแสวง
ต่างสำแดงปองหมายคล้ายมีหวัง
อยากได้รักเธอหว่านหวานใจจัง
เพียงสักครั้งมาครองสนองตน
เหมือนแมงเม่าเห็นไฟไปแดดิ้น
ต่างตายสิ้นถวิลหาพาหมองหม่น
ไม่รู้เลยหรือนั่นมันบ่วงคน
ไยใฝ่จนลืมสนิทไม่คิดทวน
ให้ปลงบ้างเถิดหนอรอรักเขา
อย่าหลงเงาเฝ้าโปรยโรยให้หวน
เธอเจ้าชู้เกินไปใจเรรวน
มากคนชวนมากคนหมาย..คนหลายใจ..
ทุกสิ่งสรรพถูกเขียนเวียนเสนอ
มีแต่คำกล่าวถ้อยเรียงร้อยเจอ
มากจริงเออ..เพ้อฝากจากปากนาง
เหมือนกลิ่นหอมมาลีที่ลอยฟุ้ง
เมื่อคละคลุ้งทั่วไปไม่เห็นต่าง
ใครก็ได้สูดดมภิรมย์วาง
มากคนอ้างต่างสิ้นกลิ่นมาลี
เธอโปรยหว่านเสน่หาข้ามฟ้าฟาก
สู่หลายหลากมากผู้คู่ฉวี
ฟ้าที่เธออยู่นั้นอั้นแล้วซี
จึงฝากรักอีกที...ซีกที่ยัง
เสียงอึงอลหลากล้นคนแสวง
ต่างสำแดงปองหมายคล้ายมีหวัง
อยากได้รักเธอหว่านหวานใจจัง
เพียงสักครั้งมาครองสนองตน
เหมือนแมงเม่าเห็นไฟไปแดดิ้น
ต่างตายสิ้นถวิลหาพาหมองหม่น
ไม่รู้เลยหรือนั่นมันบ่วงคน
ไยใฝ่จนลืมสนิทไม่คิดทวน
ให้ปลงบ้างเถิดหนอรอรักเขา
อย่าหลงเงาเฝ้าโปรยโรยให้หวน
เธอเจ้าชู้เกินไปใจเรรวน
มากคนชวนมากคนหมาย..คนหลายใจ..
"บ้านริมโขง"