****สิ้นหวังบนทางฝัน****
** บนเส้นทาง วางฝัน อันงามหรู
ที่เห็นอยู่ ไร้แวว เพริศแพร้วใส
วาดความหวัง ตั้งจิต นิมิตไป
รอวันใหม่ ประสบ ได้พบพา
**ผ่านร้อนหนาว ผ่าวผ่อน อ่อนล้าโหย
สิ้นแรงโรย โชยชืน รื่นหรรษา
มีแต่ตรม ถมทับ ย้อนกลับมา
โอ้..ชะตา เดียวดาย ไม่สมปอง
**ได้แต่นั่ง วาดหวัง บนทางฝัน
เมื่อไหร่หนอ คืนวันอันหม่นหมอง
จะย้ายเคลื่อน เลื่อนไกล ไม่มาครอง
สุขสมปอง ดั่งฝัน อันภิรมย์
**เฝ้ารอคอย ร้อยฝัน ผ่านสะอื้น
กลับไม่พบ เลยชื่น ยื่นสุขสม
ที่เฝ้าหวัง พังพ่าย กลายซานซม
หรือสายลม พรมพัด ปัดไกลทาง
**คงสูญแล้ว แววหวัง ดั่งมุ่งหมาย
สิ้นสลาย คล้ายต้อง ให้หมองหมาง
ไม่มีฝัน ปั้นติด ที่คิดวาง
ดุจรอยคว้าง กลางหาว ท่ามเงาดำ
**เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
มิปกป้อง มองเมิน เชิญให้หนำ
บนทางฝัน เหมือนถูก ผูกจองจำ
จะถือว่า เป็นกรรม ...เคยทำมา....
"สุนันยา"
ที่เห็นอยู่ ไร้แวว เพริศแพร้วใส
วาดความหวัง ตั้งจิต นิมิตไป
รอวันใหม่ ประสบ ได้พบพา
**ผ่านร้อนหนาว ผ่าวผ่อน อ่อนล้าโหย
สิ้นแรงโรย โชยชืน รื่นหรรษา
มีแต่ตรม ถมทับ ย้อนกลับมา
โอ้..ชะตา เดียวดาย ไม่สมปอง
**ได้แต่นั่ง วาดหวัง บนทางฝัน
เมื่อไหร่หนอ คืนวันอันหม่นหมอง
จะย้ายเคลื่อน เลื่อนไกล ไม่มาครอง
สุขสมปอง ดั่งฝัน อันภิรมย์
**เฝ้ารอคอย ร้อยฝัน ผ่านสะอื้น
กลับไม่พบ เลยชื่น ยื่นสุขสม
ที่เฝ้าหวัง พังพ่าย กลายซานซม
หรือสายลม พรมพัด ปัดไกลทาง
**คงสูญแล้ว แววหวัง ดั่งมุ่งหมาย
สิ้นสลาย คล้ายต้อง ให้หมองหมาง
ไม่มีฝัน ปั้นติด ที่คิดวาง
ดุจรอยคว้าง กลางหาว ท่ามเงาดำ
**เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
มิปกป้อง มองเมิน เชิญให้หนำ
บนทางฝัน เหมือนถูก ผูกจองจำ
จะถือว่า เป็นกรรม ...เคยทำมา....
"สุนันยา"