.....................
เพราะใจเราดวงเดียวเทียวถนอม
หากต้องยอมมอบให้ใคร่เสนอ
แลกกันเลยได้ไหมใจฉัน – เธอ
ต่างปรนเปรอใจนั้น..ปันชื่นชม..
"บ้านริมโขง"
๑๒ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไร้มารยา..มาล่อเพื่อขอรัก
ไร้มารยา..ทอถักพ้อรักห่ม
ไร้มารยา..พะเน้าพะนอขอภิรมย์
ไร้มารยา..มาห่มบ่มสัมพันธ์
สิ้นมารยา..จากใจไม่ลวงหลอก
สิ้นมารยา..จึงช้ำชอกด้วยใฝ่ฝัน
สิ้นมารยา..ยื้อยุดหยุดไม่ทัน
สิ้นมารยา..พาฉันขอปันใจ
เพราะมัวหลงพะวงหาพาใจหวน
เพราะแก้มนวลขาดคนเอาใจใส่
เพราะส่วนลึกสำนึกจิตคิดถึงใคร
เพราะหัวใจร่ำร้องใฝ่ปองรัก
เธอเฝ้าหวงห่วงใจไม่อยากแบ่ง
หรือกลั่นแกล้งกันให้ใจฉันหัก
คืนก็ฝันวันละเมอหลงเพ้อภักดิ์
ขอแอบรักข้างเดียว..ไม่เกี่ยวใคร
แซมค่ะ