[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

เป็นเรื่องฝากจากคน ไร้..สามี
ทำปากดีเก่งกล้ามันน่าขัน
จินตนาพาไปให้พ้นวัน
ทั้งที่ใจจริงนั้น..มันคร่ำครวญ

ไม่เห็นใคร คนไหน ที่มีผัว
กล้าเงยหัวมาพร่ำร่ำกำสรวล
ทุกคืนวันนั้นสุขทุกกระบวน
ฟังแต่เสียงรัญจวนป่วนในคอ

เสียงกระซิกริกระรี้ที่ยินแว่ว
เสียงเจื้อยแจ้วคำหวานคอยขานขอ
เสียงกระเส่าเว้าวอนอ้อนพะนอ
เสียงอือออ..เอาเอา..เท่าที่ฟัง

จึงเป็นจริงจินตนาอิจฉาเกิด
ปากเตลิดเปิดปดหมดความหวัง
ก้มมองตัวหัวจรดขา ผวาจัง
มันผุพัง..หยั่งงี้..ผียังกลัว..!

ด้วยอารมณ์ หวั่นไหวไม่ได้สม
ด้วยอารมณ์ กลัดหนองมองสลัว
ด้วยอารมณ์ ขมแค้นแสนมัวซัว
ด้วยอารมณ์ ขุ่นมัว..ตัวเลยโวย

สร้างเรื่องหา แนวร่วมรวมชมรม
พวกตรอมตรมขมเหี่ยวเกี่ยวระโหย
เลือกประธานมารขยาด..ปรุงวาดโดย...
ผู้ร่วงโรยที่ร่ำลือ..คือ..พันทอง.. 

"บ้านริมโขง"

๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๕

ถึงไร้ผัว อยู่ได้ ไม่ตายดอก
มีแล้วบอก ไม่ชัวร์ จะมัวหมอง
อันผู้ชาย มากรัก ชักลำพอง
ไม่อยากปอง ให้ช้ำ ระกำทรวง

ถ้ามีผัว ดีจริง ไยทิ้งขว้าง
นอนอ้างว้าง โดดเดี่ยว เปลี่ยวทุกช่วง
น้ำตานอง ร้องไห้ ฤทัยกลวง
โดนชายลวง ล่วงล้ำ ทำกล้ำกลืน

เพื่อนปรึกษา ทุกวัน พลันเบื่อหน่าย
อยู่สองปี ออกลาย คล้ายไหลลื่น
ปากบอกรัก ใจปัน ทุกวันคืน
ให้เป็นอื่น ขื่นจิต คิดรวนเร

ถ้าดีจริง หญิงนี้ มีนานแล้ว
คงไม่แคล้ว คลองโสด ตกโหมดเก๋
จะไปไหน แสนสุข สมคะเน
ไม่เคยเป๋ วอกแวก ให้แปลกไป

อย่ามาทำ เป็นรู้ ผู้ยิ่งยวด
อย่ามาอวด ศักดา ข้านี้ใหญ่
อย่ามาแขวะ หลีกหลบ จบทันใด
อย่ามาทำ เห็นใจ รีบไปเลย
พันทอง