สถานะ ของเก่า เราคือเพื่อน
ไม่แชเชือน เบือนบิด คิดเป็นอื่น
คอยห่วงหา อาทร นอนกลางคืน
ยังพะวง หลับตื่น สะอื้นทรวง
สถานะ คงไว้ ไม่เคยเปลี่ยน
ฤทัยเวียน เขียนจด อดเป็นห่วง
วิตามิน รินรด จรดแดดวง
ในทุกช่วง ตลอด พร่ำพรอดไป
สถานะ ของฉัน หวั่นยิ่งนัก
ยิ่งตระหนัก เก็บงำ ช้ำแค่ไหน
ตั้งตาคอย นับวัน แสนหวั่นใจ
ถึงวันใกล้ เข้ามา อ่อนล้าจัง
คำเธอบอก ออกมา น้ำตาไหล
สงสารใจ ตัวเอง เกรงสิ้นหวัง
เหมือนโดนฉุด กระชาก จากภวังค์
สี่ห้องพัง ทะลาย พ่ายยับเยิน
คำเธอบอก ย้ำชัด เหมือนตัดขาด
ฉันมิอาจ ทนฝืน ยืนขัดเขิน
หมดเรี่ยวแรง แสร้งว่า มองฟ้าเมิน
อยากจะเดิน ลงเล จบเห่กัน
สถานะ ของฉัน ในวันนี้
คงไม่มี ที่เรา เฝ้าใฝ่ฝัน
อย่าโหยหา อีกเลย เอ๋ยแจ่มจันทร์
คงถึงวัน สิ้นสุด สะดุดลง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
