เฝ้าแต่รอ เธอหวน ทวนคืนกลับ
เดือน.คอยนับ วัน.เคลื่อน มิเลือนใฝ่
แม้ทดท้อ ขอเพียง เธอเลี้ยงใจ
มิหวั่นใด มั่นแด แท้เธอเคียง
มาครานี้ มิเห็น เป็นเหมือนก่อน
เคยอาทร กลับแล้ง แสร้งหลีกเลี่ยง
ยลเห็นภาพ บาดใจ ไร้สำเนียง
คงเหลือเพียง ทรงจำ ช้ำคือเรา
แค่สักคน ที่หวัง ยังขาดวิ่น
มาสูญสิ้น แล้วหรือ เราคือเขลา
น้ำคำชาย หลายหลาก ยากเกินเดา
อยู่กับเงา ตัว.หนอ ขอพอที
เดือน.คอยนับ วัน.เคลื่อน มิเลือนใฝ่
แม้ทดท้อ ขอเพียง เธอเลี้ยงใจ
มิหวั่นใด มั่นแด แท้เธอเคียง
มาครานี้ มิเห็น เป็นเหมือนก่อน
เคยอาทร กลับแล้ง แสร้งหลีกเลี่ยง
ยลเห็นภาพ บาดใจ ไร้สำเนียง
คงเหลือเพียง ทรงจำ ช้ำคือเรา
แค่สักคน ที่หวัง ยังขาดวิ่น
มาสูญสิ้น แล้วหรือ เราคือเขลา
น้ำคำชาย หลายหลาก ยากเกินเดา
อยู่กับเงา ตัว.หนอ ขอพอที
"ดิน"
บัวร้าวรอน อ่อนล้า คราต้องฝน
บัวเอียงโอน โดนเสียด งานเบียดสี
บัวผงะ สะท้าน รานฤดี
บัวอยากมี ที่พัก พำนักอิง
จะมีใคร ไหนเล่า คลุกเคล้าถึง
ร่วมสุดซึ้ง ตรึงตรา อุราหญิง
พอพานพบ สบพักตร์ ชักประวิง
ทำเฉยนิ่ง ทิ้งขว้าง ลงทางตรม
เวลาวัน ผันผ่าน วานพิสูจน์
ยอดมนุษย์ สุดหล่อ ทอรักบ่ม
ได้เคียงคู่ อยู่สร้าง พร่างภิรมย์
จนจ่อมจม ชมซ้อน มิคลอนคลาย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
