คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ
คือชีวิต คือความตาย คือพรายผี
คือกงจักร คือดอกบัว คือชั่วดี
คืออัคคี คือคงคา คือวาโย
คืออะไร สิ่งไหนหรือ คือความรัก
ถ้าฟูมฟัก ปกปักดี มีสุขโข
ถ้าทิ้งขว้าง ร้างสลาย ร้องไห้โฮ
ถึงหิวโซ ถ้าเปี่ยมรัก จักอิ่มใจ
รักผลิบาน หวานซึ้ง น้ำผึ้งหยด
พอรักหมด รดเอ่อมา น้ำตาไหล
ดั่งถูกยา พิษซ้ำ ช้ำทรวงใน
เหลียวหาใคร ไหนเล่า เขาจะแล
รักช่วยเติม แต้มแต่งก่อ ต่อชีวิต
รักก็ปลิด ชีวาได้ ไม่แยแส
เป็นองค์เทพ เสพย์สุขสันต์ พลันผันแปร
เปลี่ยนดวงแด ดับจิตลง เป็นโหงพราย
เปรียบเป็นเช่น ศัสตรา จักราวุธ
ทั้งแกร่งสุด ทั้งคมกล้า กว่าทั้งหลาย
เป็นอุบล พ้นวารี คลี่กลีบคลาย
รักกลับกลาย ย้ายความชั่ว มั่วเป็นดี
คือเพลิงเผา เปลวแสง แรงดับดิ้น
ฤๅวาริน ไหลเย็น เป็นสุขขี
ลมกระโชก โบกสะบัด ใช่พัดวี
ดูเสรี ที่รักนั้น จะผันเป็น
แท้ที่จริง รักรู้ อยู่นิ่งนิ่ง
ด้วยทุกสิ่ง เปลี่ยนไปบ้าง อย่างที่เห็น
จะล้นสุข จะร้างโศก เศร้าลำเค็ญ
ร้อนหรือเย็น อยู่ที่ใน หทัยเรา
เพียงตั้งอยู่ ในทำนอง ครองสติ
อย่าเริ่มริ สับสน ปนโง่เขลา
ค่อยพินิจ พิจารณา อย่าหูเบา
อยู่นานเนาว์ รักนั้น นิรันดร์กาล
Moo Dum