อันความรัก มักหลุด ฉุดไม่อยู่
อยากมีคู่ ชิดกัน แสนหวั่นไหว
อยากอยู่เรียง สองเรา ทำอย่างไร
เจ็บฤทัย ทุกครั้ง ต้องนั่งตรม
อันความรัก หลากเรื่อง เปลืองสมอง
ต่างมุมมอง ต่างฝ่าย ร้ายเหมาะสม
ขิงก็รา ข่าก็แรง แสร้งระทม
เมื่อรักล่ม น้ำตา ทาสองปราง
อันความรัก ยากนัก มักไม่สม
ใช้อารมณ์ ตัดสิน สิ้นเหินห่าง
จึงอยู่เดียว เปลี่ยวดาย กายอ้างว้าง
คงเป็นลาง แล้วหนอ ท้อเต็มที
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
