คงแรงศรร้อนใส่ส่งไปถึง
ปักติดตรึงคะนึงคำนำเสนอ
เหมือนทิพยธารหวานฉ่ำชื่นบำเรอ
ซาบเสมอทรวงเสมือนมีเพื่อนเคียง
ถึงอยู่ไหนไกลห่างไม่ร้างจาก
ใจยังฝากมากอักษรมาอ้อนเสียง
ระบิลร่ายถ่ายคำส่งสำเนียง
แจ้วจำเรียงกานท์ร้อยชม้อยแล
ฝากส่งความงามตาผ่านฟ้าใส
แทนฤทัยใยละอองของนวลแข
แม้นคืนวันผันเวียนจะเปลี่ยนแปร
ยังมั่นแท้แน่นอนไม่คลอนแคลน...
" บูรพ์ "
ป.ล.จากไปนานเลยหวานหน่อยนะ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
