[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มนัสศิยา]

    ในวันนั้นฉันและเธอเผลอลืมคิด
ว่าชีวิตมิเที่ยงแท้ต้องแปลผัน
ปล่อยเวลาล่วงเลยไปไม่สำคัญ
ไม่เคยหันมาเอื้อนเอ่ยเฉลยใจ

    ด้วยประมาทขลาดเขลาเราจึงพลาด
ทำให้หมดโอกาสจะแก้ไข
เพราะกาลมิอาจหวนทวนย้อนไป
จึ่งทำให้เราสองต้องห่างกัน

    แม้นเพียงคำล่ำลาสักคราหนึ่ง
ก็มิเคยได้ซึ้งตรึงใจฝัน
ฟ้าบันดาลให้เราพรากจากโดยพลัน
ยังมิทันได้เตรียมใจให้แกร่งพอ

    ในวันนี้ความเสียใจมีให้เห็น
เหตุใดกันจึงเป็นเช่นนี้หนอ
หากรู้ว่าเวลามีไม่มากพอ
คงจักมิรั้งรออีกต่อไป

มนัสศิยา