ก่อนนอน
๐๐..จะหลับตาคราใด ใจนึกคิด
ถึงอดีต ย้อนความหลัง ครั้งเก่าก่อน
ผ่านมา เกือบปีแล้ว ที่อาวรณ์
คนเคียงหมอน ณ ตอนนี้ ไม่มีใคร
๐๐..เพียงลำพัง โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจนัก
โดนเขาหัก ทิ้งคนเก่า เอาคนใหม่
ทั้งตริตรอง นึกคิด ว่าผิดอะไร
แล้วทำไม? ใยไม่บอก เหตุผลสักคำ
๐๐..น้ำตาเริ่มรินไหล ในความรู้สึก
ที่ส่วนลึก ข้างใน ได้แต่ช้ำ
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก ผูกระกำ
เหมือนผีอำ ณ ตอนนั้น ฉันเป็นอะไร?
๐๐..เพิ่งได้รู้ “ตายทั้งเป็น” เช่นเขาว่า
พลิกแผ่นฟ้า ปฐพีลั่น สั่นหวั่นไหว
นี่หรือ “คำว่า อกหัก” จักจำไว้
ครั้งต่อไป คงไม่หวน กลับคืนมา.
(ปล.)๐๐..นอนไม่หลับ จับปากกา หากระดาษ
มาไกว่กวาด กลอักษร ก่อนนอนหนา
ร้อยบทกลอน ตอนจะหลับตา
คนมันบ้า อย่าถือสือ ว่าโกรธเคือง..!
......................เศษเหล็ก// ^_#