เห็นหน้าเธอ ที่ไร ใจเหว่ว้า
วาสนา ของฉัน นั้นไม่ถึง
เข้ามีคู่ อยู่เคียงใกล้ ใจคะนึง
บุญไม่ถึง เธอจึงเมิน เดินหลีกไป
เปรียบตัวฉัน นั้นเป็น เช่นกระต่าย
เฝ้าแต่หมาย ปองจันทร์ อันสดใส
ลอยอยู่บน ฟากฟ้า นภาไกล
เกินหัวใจ คนเศร้า เฝ้าหมายปอง
โอวาสนา ชะตา ลิขิต
ให้ชีวิต ฉันมา พาหม่นหมอง
สุดจะเอื้อม สอยจันทร์ นั้นมาครอง
เฝ้าแต่จ้อง มองเธอ เพ้อทุกวัน
วันไหนจันทร์ กระจ่าง สะว่างฟ้า
ไรเมฆา พาให้ ใจสุขสันต์
วันไหนเธอ ไม่มาเยือน เหมือนทุกวัน
ดวงใจฉัน หมองเศร้า เหงาชีวา
โอ้อกเอ่ย กระต่ายป่า น่าขืนขม
หลงเฝ้าชม จันทร์เจ้า เศร้าหนักหนา
ได้แต่คิด ขัดสน จนปัญญา
สุดจะคว้า จันทร์ทรา ลงมาครอง
แสนสงสาร กระต่ายป่า นั่งหน้าเศร้า
ดังตัวเรา รักเขา ต้องเศร้าหมอง
หมดโอกาส วาสนา น้ำตานอง
ได้แต่มอง หน้าเธอเพ้อ ทุกวัน
ชลนา ทิชากร
วาสนา ของฉัน นั้นไม่ถึง
เข้ามีคู่ อยู่เคียงใกล้ ใจคะนึง
บุญไม่ถึง เธอจึงเมิน เดินหลีกไป
เปรียบตัวฉัน นั้นเป็น เช่นกระต่าย
เฝ้าแต่หมาย ปองจันทร์ อันสดใส
ลอยอยู่บน ฟากฟ้า นภาไกล
เกินหัวใจ คนเศร้า เฝ้าหมายปอง
โอวาสนา ชะตา ลิขิต
ให้ชีวิต ฉันมา พาหม่นหมอง
สุดจะเอื้อม สอยจันทร์ นั้นมาครอง
เฝ้าแต่จ้อง มองเธอ เพ้อทุกวัน
วันไหนจันทร์ กระจ่าง สะว่างฟ้า
ไรเมฆา พาให้ ใจสุขสันต์
วันไหนเธอ ไม่มาเยือน เหมือนทุกวัน
ดวงใจฉัน หมองเศร้า เหงาชีวา
โอ้อกเอ่ย กระต่ายป่า น่าขืนขม
หลงเฝ้าชม จันทร์เจ้า เศร้าหนักหนา
ได้แต่คิด ขัดสน จนปัญญา
สุดจะคว้า จันทร์ทรา ลงมาครอง
แสนสงสาร กระต่ายป่า นั่งหน้าเศร้า
ดังตัวเรา รักเขา ต้องเศร้าหมอง
หมดโอกาส วาสนา น้ำตานอง
ได้แต่มอง หน้าเธอเพ้อ ทุกวัน
ชลนา ทิชากร