.jpg)
ฯ ล ฯ
**นั่งดูฝน หล่นหลั่ง เพียงหวังว่า
เมื่อฝนซา พารื่น คืนสนอง
ได้เห็นแสง งามเรื่อ เจือสีทอง
สมใจปอง ครองชื่น ฟื้นสัมพันธ์....
“สุนันยา”
เหมือนรักนั้น มันจบ เคยลบจาก
เหมือนรักฝาก จากไป ให้เหหัน
เหมือนหัวใจ กลับฟื้น จากคืนวัน
เหมือนเธอ-ฉัน นั้นเหลือ เอื้ออาวรณ์
มี “อภัย” คำนี้ ที่สมาน
มี “คำหวาน” เพราะพริ้ง สิ่งรื้อถอน
มี “หัวใจ” ตรงกัน ไม่บั่นทอน
มี “ทุกข์” สอน ยามห่าง แรมร้างกัน
เมื่อต่างรู้ “ไร้สุข” มาซุกซบ
ขมขื่นขบ กลบทางหว่างสุขสันต์
ชีวิตเหมือน เบือนบิดติดรำพัน
มีแต่ “เรา” เท่านั้นที่ปั้นวาง
หากหัวใจ เปิดให้ แสงไฟส่อง
เปิดปากปล่อง กล่องสวาท ไม่พาดขวาง
หากยอมรับ กับอภัย ไม่แคลงคราง
รักเคยร้าง ห่างหาย..ได้คืนครอง.
เหมือนรักฝาก จากไป ให้เหหัน
เหมือนหัวใจ กลับฟื้น จากคืนวัน
เหมือนเธอ-ฉัน นั้นเหลือ เอื้ออาวรณ์
มี “อภัย” คำนี้ ที่สมาน
มี “คำหวาน” เพราะพริ้ง สิ่งรื้อถอน
มี “หัวใจ” ตรงกัน ไม่บั่นทอน
มี “ทุกข์” สอน ยามห่าง แรมร้างกัน
เมื่อต่างรู้ “ไร้สุข” มาซุกซบ
ขมขื่นขบ กลบทางหว่างสุขสันต์
ชีวิตเหมือน เบือนบิดติดรำพัน
มีแต่ “เรา” เท่านั้นที่ปั้นวาง
หากหัวใจ เปิดให้ แสงไฟส่อง
เปิดปากปล่อง กล่องสวาท ไม่พาดขวาง
หากยอมรับ กับอภัย ไม่แคลงคราง
รักเคยร้าง ห่างหาย..ได้คืนครอง.
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
