อันคำคน วนเวียน เหมือนเทียนไข
ละลายไป ทุกเมื่อ เจือแต่ฝัน
น้ำตาเทียน เหือดหาย สลายพลัน
จบสินกัน ตามกาล ไม่นานเนา
เฉกเช่นใจ ของชาย แจกจ่ายรัก
เพ้อพร่ำนัก จักตอบ มอบแต่เฉา
เวลาเปลื่ยน ใจเปลี่ยน เวียนซึมเซา
ดั่งเมาเหล้า พอสร่าง ต่างกลับลืม
คร่ำครวญมา ว่าฉัน มันของเก่า
ลายครามเล่า สูงยิ่ง จริงต้องปลื้ม
ค่าควรครอง ปองหมาย ชายหยิบยืม
หากเผลอลืม คงแย่ แน่นักเธอ
สิทธิ์เต็มร้อย ถอยรด หมดเพียงนิด
เก้าสิบจิต มากไป ไหมละเอ่อ
หรือเก้าเก้า กับหนึ่ง พึงรักเออ
หรือปล่อยเก้อ เธอฉัน มันติดลบ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
