Re: ๐ เวลาที่คิดว่าพอ...กลับไม่พอให้พูดคำ "ลา" ๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 03:46:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐ เวลาที่คิดว่าพอ...กลับไม่พอให้พูดคำ "ลา" ๐  (อ่าน 3186 ครั้ง)
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


« เมื่อ: 09 ตุลาคม 2012, 05:18:PM »


ซึ้งจัง     ลาตายดีกว่าตู     ซึ้งจัง

ครั้งที่เรา จากกัน ในวันก่อน
แสนอาวรณ์ ขมขื่น สุดกลืนกล้ำ
แต่ก็ยัง มั่นคง ความทรงจำ
ที่ตอกย้ำ แผลใจ ให้ทุกข์ตรม

ในวันนั้น ฉันใกล้ คนไร้ค่า
ถูกเฉยชา ชิงชัง ดั่งเรือล่ม
จึงต้องจำ จากไกล ก่อนใจจม
สุดฝืนข่ม ก้มหน้า แทบบ้าบอ

มาวันนี้ เธอออก มาตอกย้ำ
ด้วยถ้อยคำ ช้ำใน พาใจฝ่อ
เอ่ยคำลา ช้าไปยัง ไม่พอ
ยังรีรอ ก่อไฟ จนไหม้ดำ

เราจากกัน มาแล้ว ยังแว่วเสียง
จึ่งขอเลี่ยง หลบไกล ไม่ร้องร่ำ
ขอให้เธอ ฟังหน่อย แม้น้อยคำ
คนใจช้ำ “ขอลา” ด้วยอาทร  ขอจุ๊บ..หน่อย

“ไพร พนาวัลย์”

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ชลนา ทิชากร, อริญชย์, panthong.kh, รพีกาญจน์, ไร้นวล^^, เนิน จำราย, ดุลย์ ละมุน, พี.พูนสุข, จะไม่เด็ด, มนัสศิยา, บ้านกลอนไทย, ตะวันฉาย

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s