ถ้าสวรรค์ รับฝาก ก็หากให้
เพราะว่าใจ มีเขา เฝ้าเสมอ
จึงไม่อาจ เปลี่ยนไป เพราัะมีเธอ
ใครว่าเพ้อ ครวญคำ ย้ำใจเดียว
ตั้งแต่นี้ ต่อไป ใจเรียกหา
วันเวลา พาให้ ใจสั่นเสียว
อาจจะเป็น เพราะรัก ภักดิ์คนเดียว
ไม่มองเหลียว หญิงใด ให้ใจตรม
มีแต่เขา เท่านั้น ที่มั่นรัก
ยอมทุ่มเท มอบพักตร์ ประจักษ์สม
ยอมทุกเมื่อ ก็เพื่อ เชื่ออารมย์
ที่เคยตรม ไม่นาน ก็ผ่านไป
เพราะว่าใจ มีเขา เฝ้าเสมอ
จึงไม่อาจ เปลี่ยนไป เพราัะมีเธอ
ใครว่าเพ้อ ครวญคำ ย้ำใจเดียว
ตั้งแต่นี้ ต่อไป ใจเรียกหา
วันเวลา พาให้ ใจสั่นเสียว
อาจจะเป็น เพราะรัก ภักดิ์คนเดียว
ไม่มองเหลียว หญิงใด ให้ใจตรม
มีแต่เขา เท่านั้น ที่มั่นรัก
ยอมทุ่มเท มอบพักตร์ ประจักษ์สม
ยอมทุกเมื่อ ก็เพื่อ เชื่ออารมย์
ที่เคยตรม ไม่นาน ก็ผ่านไป
หากสวรรค์ ปราณี อย่าหนีจาก
ช่วยรับฝากดวงแดเพื่อแก้ไข
ความระทม ตรมสลด ให้หมดไป
มีแต่ความ สดใส ละไมทรวง
โปรดถนอม กล่อมขวัญ ทุกวันชื่น
ซับสะอื้น ห่างคล้อย และคอยหวง
อย่าให้น้อง หมองไหม้ เมื่อไกลรวง
พี่อย่าควง ใครอื่น ให้ขื่นตรม
มีเพียงเรา เท่านั้น ที่พันผูก
ต้นรักปลูก หวังรอ ช่อสุขสม
ดอกรักบาน หวานรับ กับฝนพรม
ท้าสายลม คราหนาว สองเราครอง...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
