กลีบดอกใบ ไหม้แห้ง บัวแล้งน้ำ
ภัยกรายกล้ำ ช้ำหม่น ทนไหวหวั่น
รอสักคน เห็นใจ เมื่อใดกัน
เจียนอาสัญ หรือฟ้า ถึงปรานี
เก็บบัวไป ใส่แจกัน หมั่นเติมน้ำ
แม้บัวช้ำ อาจชื่น คืนสุขขี
อยากจะหนี ปลิงปลา ตามราวี
หากมิมี ผกาไหน มอบใจครอง
ภัยกรายกล้ำ ช้ำหม่น ทนไหวหวั่น
รอสักคน เห็นใจ เมื่อใดกัน
เจียนอาสัญ หรือฟ้า ถึงปรานี
เก็บบัวไป ใส่แจกัน หมั่นเติมน้ำ
แม้บัวช้ำ อาจชื่น คืนสุขขี
อยากจะหนี ปลิงปลา ตามราวี
หากมิมี ผกาไหน มอบใจครอง
"ดิน"