[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

พินัยกรรม ทำไว้ เตรียมให้เจ้า
จากกมล คนเหงา เศร้าเสมอ
เป็นบทกลอน อ่อนล้า ลายพร่าเบลอ
เพราะใจเผลอ เพ้อหนัก หลงรักคุณ

เนื้ออักษร ร้อนจิต ด้วยคิดถึง
เฝ้ารำพึง ซึ้งใฝ่ จนใจหมุน
โดนพิษรัก ปักคา ช่างทารุณ
ใกล้เป็นจุณ ขุ่นมัว แล้วหัวใจ

พินัยกรรม สุดท้าย ชายคนนี้
หาได้มี ทรัพย์สิน จินดาใส
มีเพียงคำ ช้ำชอก บอกความใน
ที่เจ้าไม่ ใส่จิต เคยคิดจำ

ฝากให้น้อง สองสิ่ง มอบมิ่งนุช
หนึ่งหนี้รัก ปักคุด ที่สุดช้ำ
สองคือใจ ไหม้เจ็บ เหน็บระกำ
ที่เจ้าทำ ย้ำไว้ รอยไถแปร

อันหนี้รัก ปักทรวง จนร่วงเหี่ยว
ฝากเจ้าเหลียว เยียวยา รักษาแผล
ส่วนใจพี่ ที่เจ้า เฝ้ารังแก
ทั้งดวงแด แด่น้อง ครองผู้เดียว

 ...จบพินัยกรรม

ดุลย์ ละมุน

...พินัยกรรม คร่ำครวญ ไยหวนไห้
รู้ไหมว่า หัวใจ ใครห่อเหี่ยว
รู้ไหมน้อง รอย้ำ เพียงคำเดียว
คำที่คล้าย ดั่งเกลียว เกี่ยวต่อวัน...

...นึกภาพพี่ ชอกช้ำ ใจร่ำหา
อยากรีบพา เคลียคลอ พะนอฝัน
อยากดึงติ่ง หูเล่น เน้นรักพลัน
แล้วกระซิบ กล่อมกัน มิหวั่นใคร...

...พินัยกรรม คำกลอน อ้อนน่ารัก
ชายอะไร ร้ายนัก ผูกรักให้
อยากจะเฝ้า รักษา แผลคาใจ
มิหวนคิด ดูใหม่ ให้ลังเล...

...รีบซิจ๊ะ เซ็นรัก สลักถ้อย
ด้วยลายร้อย กลอนใจ อย่าให้เขว
หากรักมั่น วันหน้า อย่ารวนเร
ให้ทุ่มเท เพียงน้อง ปองรักเดียว...

รัตนาวดี