พินัยกรรมใบนี้ที่มอบไว้
ขอทรามวัยพลิกอ่านดูด้านหลัง
เมื่อตัวพี่เสด็จอีเก้ง(ตาย)กายภินท์พัง
อย่ามัวนั่งซังกะตายอยู่ดายเดียว
ทำบุญแผ่ส่วนกุศลนิมนต์พระ
แล้วชำระดวงจิตที่บิดเบี้ยว
เมื่อตัวเจ้าฝืนข่มไม่กลมเกลียว
ความรักเรียวหลุดลอย...อย่าน้อยใจ
จงมองหาใครหนึ่งที่พึ่งพัก
ที่เขารักตัวเจ้าเข้ามาใกล้
ถ้าเขาเป็นคนดีมีเยื่อใย
ที่พร้อมให้ร่มเงา...เอาไปเลย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอทรามวัยพลิกอ่านดูด้านหลัง
เมื่อตัวพี่เสด็จอีเก้ง(ตาย)กายภินท์พัง
อย่ามัวนั่งซังกะตายอยู่ดายเดียว
ทำบุญแผ่ส่วนกุศลนิมนต์พระ
แล้วชำระดวงจิตที่บิดเบี้ยว
เมื่อตัวเจ้าฝืนข่มไม่กลมเกลียว
ความรักเรียวหลุดลอย...อย่าน้อยใจ
จงมองหาใครหนึ่งที่พึ่งพัก
ที่เขารักตัวเจ้าเข้ามาใกล้
ถ้าเขาเป็นคนดีมีเยื่อใย
ที่พร้อมให้ร่มเงา...เอาไปเลย
“ไพร พนาวัลย์”
...พินัยกรรม ใบนี้ มีความหมาย
ไร้ลวดลาย ยามอ่าน เบิกบานเฉย
รีบรับเซ็น ซ่อนเก็บ เหน็บหมอนเกย
นอนกอดทุก คืนเลย ชื่นเชยจริง...
...จะร่วมใช้ เวลา ที่ค่าเหลือ
แนบหนุนเนื้อ เคียงใกล้ ให้ทุกสิ่ง
เรือนหอครอง สองเรา เฝ้าพักพิง
มิทอดทิ้ง จากกัน แม้วันวาย...
รัตนาวดี
ไร้ลวดลาย ยามอ่าน เบิกบานเฉย
รีบรับเซ็น ซ่อนเก็บ เหน็บหมอนเกย
นอนกอดทุก คืนเลย ชื่นเชยจริง...
...จะร่วมใช้ เวลา ที่ค่าเหลือ
แนบหนุนเนื้อ เคียงใกล้ ให้ทุกสิ่ง
เรือนหอครอง สองเรา เฝ้าพักพิง
มิทอดทิ้ง จากกัน แม้วันวาย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
