ยินก่นกำ คำโต คุยโอ้อวด
เดี๋ยวก็หวด ด้วยขวาน ลาญป่นปี้
เห็นข้าจน ข้นแค้น แทนปราณี
กลับย่ำยี บีฑา หน้าจมดิน
ถึงบันได ไยแนบ แอบหลังเสา
เยี่ยมเยียนเรา พาร่าง จากต่างถิ่น
ก้มงองุด มุดโผล่ อินโดจีน
มาเพื่อนกิน ถ้าแน่ ชื่อแกมี
พูดดีดีแกไม่รู้เรื่องหรอกครับ
รพีกาญจน์ 59