เป็นบุญของนางตะเคียนเวียนบรรจบ
ให้คนพบท่อนไม้เกือบไร้ค่า
ขึ้นจากน้ำเสียทีหนีปูปลา
นอนรอท่าให้โชคคนโศกตรม
เขาว่าผีตะเคียนนั้นเฮี้ยนหนัก
ใครอกหักรักหน่ายถูกชายต้ม
ไปขอพรวอนว่าไม่ปรารมภ์
ได้ชื่นชมสมใจจากใบบุญ
จงทำบุญให้ทานการกุศล
จะช่วยดลดวงใจใฝ่เกื้อหนุน
แผ่เมตตานางตะเคียนให้เป็นคุณ
ดั่งค้ำจุนอุ่นใจมอบให้นาง
ด้วยกุศลผลบุญเป็นทุนให้
ก็จะได้โชคดีที่เคยสร้าง
ด้วยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แม้เลือนราง
นั่นคือทางต่อเติมเสริมไมตรี
“ไพร พนาวัลย์”