มองบัวขาวพราวเด่นอย่างโดดเดี่ยว
เพียงหนึ่งเสี้ยวดวงใจสู่ใครหนึ่ง
ผู้มิ่งมิตรกัลยาติดตราตรึง
ยังคำนึงถึงอยู่มิรู้วาย
เธอชอบดอกบัวขาวสกาวสวย
ระรินรวยกลิ่นหอมมิยอมหน่าย
เมื่อไหร่หนอได้พบประสบกาย
จะถวายดอกบัวให้บูชา
เห็นบัวขาวครั้งใดพาใจเศร้า
คิดถึงรักครั้งเก่าที่เยาว์ค่า
ดั่งติดค้างหว่างกรรมที่ทำมา
จึ่งร้างลาลืมเลือนดั่งเดือนแรม
แม้เกิดจากโคลนตมไร้ชมชื่น
เคยสะอื้นขื่นขมระทมแต้ม
แต่ด้วยบุญวาสนาเข้ามาแจม
เจ้าจึงแจ่มบรรเจิดชนเชิดชู
ขอขอบคุณสวรรค์บันดาลให้
สัมผัสใจบัวเรียงได้เคียงคู่
เพียงในฝันสวรรค์เบี่ยงเลี่ยงลงคู
ยอดพธูคือขวัญตาใต้ฟ้างาม
“ไพร พนาวัลย์”
เพียงหนึ่งเสี้ยวดวงใจสู่ใครหนึ่ง
ผู้มิ่งมิตรกัลยาติดตราตรึง
ยังคำนึงถึงอยู่มิรู้วาย
เธอชอบดอกบัวขาวสกาวสวย
ระรินรวยกลิ่นหอมมิยอมหน่าย
เมื่อไหร่หนอได้พบประสบกาย
จะถวายดอกบัวให้บูชา
เห็นบัวขาวครั้งใดพาใจเศร้า
คิดถึงรักครั้งเก่าที่เยาว์ค่า
ดั่งติดค้างหว่างกรรมที่ทำมา
จึ่งร้างลาลืมเลือนดั่งเดือนแรม
แม้เกิดจากโคลนตมไร้ชมชื่น
เคยสะอื้นขื่นขมระทมแต้ม
แต่ด้วยบุญวาสนาเข้ามาแจม
เจ้าจึงแจ่มบรรเจิดชนเชิดชู
ขอขอบคุณสวรรค์บันดาลให้
สัมผัสใจบัวเรียงได้เคียงคู่
เพียงในฝันสวรรค์เบี่ยงเลี่ยงลงคู
ยอดพธูคือขวัญตาใต้ฟ้างาม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
