[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ตอน “แกมี”มอบให้อย่างไม่หมด
มิให้อดให้อยากมากจริงเหวย
จนอาเจียนเวียนหัวไม่มัวเงย
ก็ยังเปรยปรนเปรอจนเอ่อนอง

ถ้า”ข้ามี”อย่างเจ้าเท่าขี้เล็บ
ข้าจะเก็บจะงำไม่ทำผยอง
จะค่อยหว่านค่อยโรยดั่งโปรยทอง
ไม่ลำพองอย่างเจ้าให้เขาโวย

 “ข้าไม่มี”ฟุ่มเฟือยจึงเหนื่อยหน่อย
จึงต้องคอยอดออมพร้อมหิวโหย
อยากขอร้องตัวเจ้าอย่าเฝ้าโรย
เอาไว้โปรยหน้าแล้ง..ไม่แช่ง..มรึง!!

“ไพร พนาวัลย์”