เป็นหิ่งห้อย สุขใจ ไยต้องท้อ
ไม่เฝ้ารอ ขอใคร ฤทัยมั่น
ต้นลำภู ยังมี ทุกวี่วัน
เริงร่าพลัน หมั่นชม ห่มราตรี
เป็นหิ่งห้อย อิสระ ลอยฟ้าเด่น
ยามเดือนมืด มองเห็น เป็นแสงสี
คนเที่ยวชม ว่าสวย ด้วยฤดี
ล้อมป่าที่ อุดม สมดังใจ
ไม่เคยคิด แข่งใคร ฤทัยสุข
ไม่เคยทุกข์ ล่องลอย พลอยสดใส
ไม่เคยสน หม่นหมอง ท่องเที่ยวไป
กลางพงไพร ใกล้น้ำ ยามค่ำคืน
พันทอง